Menu

Microplastics de onzichtbare dood.

microplastic

Microplastics zijn kleine stukjes plastic die vaak afgebroken zijn van een groot stuk plastic of van plastic dat verwerkt zit in verzorgingsproducten. Ze zijn kleiner dan 1mm en daarin schuilt direct het gevaar. Ze zijn zo klein dat ze eenvoudig in zeedieren terecht komen en indirect in de gehele voedselketen. Grotere dieren hebben een vaak een combinatie van microplastics en gehele stukken plastic in het lichaam. De grotere stukken kunnen direct tot de dood lijden. De kleinste stukken zijn nanoplastics die zeer gemakkelijk worden opgenomen in het lichaam, met hormoonproblemen tot gevolg.

Bronnen van microplastics

Directe bronnen van microplastics zijn: de productie van microplastics voor verzorgingsproducten, medicijnen, zandstralen. De tweede grote oorzaak is de afbraak van grote stukken plastic en slijtage van plastic. De grootste bronnen in een huishouden zijn:

  • Het wassen van plastic kleren zoals fleece, polyester, nylon, etc. Dit is veruit de grootste bron voor microplastics. Deze kunnen worden gefilterd. Zie de docu hierover.
  • Verzorgingsproducten in tandpasta, shampoo, zeep, scrubs, sponzen etc. Een gemakkelijke manier om erachter te komen of het product plastics bevat is door de ingrediënten te bekijken: PP, PE, PA, PMMA, PTFE, PET en Nylon.
  • Verpakkingsmiddelen
  • Wegwerp producten
  • Luchtvervuiling

[yabp 118]

Gevaren van microplastics

Het gevaar ligt niet zozeer in het plastic zelf maar in de toevoegingen. Stabilisatoren, weekmakers, pigmenten, vulstoffen. Bovenop dit gevaar binden gevaarlijke stoffen zich gemakkelijk aan microplastics. Dit komt via voedsel vervuild met microplastics in het lichaam terecht. Pcb’s, Dioxine, Chloroform, EDB’s en DDT.
Al deze stoffen veroorzaken veel schade aan de nieren, lever, longen. Allerlei hormoon- en kanker-ziektes zijn direct gerelateerd aan microplastics.

De gevaren voor de mens kunnen drastisch worden verminderd door alle vormen van plastic te voorkomen, en de consumptie van vis en schelpdieren te minderen. De laatste manier is verhuizen naar onvervuilde gebieden waar er minder vervuiling is. Dit is makkelijk praten maar vereist een complete wijziging van je leven en de maatschappij.

De gevaren voor alle dieren zijn groter. Met name de magen van vissen, vogels en ander zeeleven vult zich met plastic. Micro- en nanoplastic komt zelfs terecht in andere lichaamsdelen. Microplastic heeft nu al een effect op alle werelddelen inclusief Antarctica. Een docu over plastic vervuiling in de zee.

Wetgeving

De wetgeving begint op gang te komen om veel soorten microplastics te voorkomen. Helaas is het dweilen met de kraan open. Onze gehele maatschappij is gebaseerd op olieproducten en plastic is niet weg te denken uit onze maatschappij. Gelukkig zijn of worden veel giftige stoffen verboden die worden opgenomen door microplastics. DDT is bijvoorbeeld al tientallen jaren verboden in westerse landen, maar in andere gebieden pas recent. Het gebruik van plastic is helaas nog steeds stijgende ondanks wetgeving die langzaam plastic consumptie probeert te verminderen.

Opruimen van microplastics

Hier ligt het grote probleem. Plastic breekt niet af, maar verkleint alleen tot micro en nanoplastics. Deze vormen een groter gevaar dan een groot stuk plastic. Zelfs als we geen nieuw plastic meer produceren blijft de nanoplastic en microplastic vervuiling groeien. Het probleem is nieuw en er word druk onderzocht hoe microplastics verwijderd kunnen worden uit het milieu.

De beste optie tot nu toe is het verwijderen van plastic zwerfvuil, verminderen van plastic gebruik en mogelijk zijn er organismes die plastic kunnen consumeren op grote schaal.

Bronnen:

 

 

 

 

Leave a Comment

Translate »