Warme winters en zompige zomers

Warme winters en zompige zomers

Het is half december wanneer ik in een zonnetje bij zo’n 14 graden mijn middag koffie bedachtzaam naar binnen glijden laat. Ik zit nu vaker buiten dan de afgelopen zompige zomer bedenk ik terwijl een kleine zwerm koolmezen voorbij trekt zonder te stoppen voor mijn toch erg fraai gemaakte vetpotje. Dat was vorige winter wel anders, zo’n zes bolletjes gingen er per dag doorheen, nu hangen er drie al weken werkeloos rond de boom voor mijn huisje. Zelfs de honden weten niet goed of ze nu hun wintervacht aan moeten houden of toch nog maar weer in de rui gaan.
Ik ben geen geleerde maar het ontgaat ook mij niet dat het weer in de war is. Vlinders vliegen in oktober nog rond en zoeken tevergeefs naar voedsel. De dit jaar veel te laat geplante boontjes sprongen nog vrolijk in bloei in september en had ik toch nog een leuk maaltje aardbeien in november. Zelfs nu nog zwermen de bijen in de walnootboom voorzichtig uit, terwijl ze in mei liever binnen bleven met al die nattigheid.

Bij bewustzijn…

Het heeft geen zin om er over in paniek te raken, maar je er over verwonderen kan geen kwaad. Je er van bewust zijn dat er iets groots gaande is is nog beter en het allerbeste is om te doen wat je kan om de natuur een helpende hand toe te steken, per slot van rekening ben jij ook natuur.

Voor de bijen betekent dat bijvoorbeeld dat je nog meer vroeg en laatbloeiers plant, voor de vlinders laat je de waardplanten  staan, ja ook de brandnetel en ander ongewenst groen, en de koolmees geef je voer wanneer ze het echt nodig heeft, en niet alleen zaadjes in de winter, maar ook meelworm in de te natte lente.

Wie het kleine niet eert…

Denk nou niet, ach dat kleine achtertuintje van mij of die twee balkonbakken zetten toch geen zoden aan de dijk. Vergis je niet, een balkonbak kan nou net dat zijn wat een vlinder nodig heeft om de oversteek van het ene waardplant rijk gebied naar het ander aan te durven.

In Nederland zijn we talloze soorten vlinders kwijt geraakt door de keurig gemaaide graskanten. Voor menige vlinder is in zo’n kaal gebied een balkonbak een ware oase.

Kijk eens door de ogen van een bij naar je eigen buurt, je ziet vast allerlei fraaie bloemen, maar heeft een bij daar iets aan? De prachtige voor de sier gekweekte dubbelbloemige is in onze ogen erg fraai, maar de bij gaat er aan voorbij, die kiest liever voor iets eenvoudigs.

Het zijn vaak de kleine dingen die ertoe doen, want vele kleintjes maken een grote.

Schrijver: Joey Neniu