Menu

Permacultuur principes deel 7: Het effect van randen en overgangen.

permacultuur principesVindt hier de andere delen.

De interessante dingen gebeuren daar waar het ene milieu overgaat in het andere. Op de grens van water en land, daar waar de grasvlakte overgaat in het bos …

Dat zijn de plekken met veel verschillende planten en dieren. Midden in het bos, onder het dichte bladerdak, daar groeit niet veel. Midden in het diepe water zit misschien een snoek, meer niet.

Randen in permacultuur

Het voedselbos is gebaseerd op de bosrand. Daar vind je de verschillende lagen: bodembedekkers, kruidachtige planten, struiken, klimplanten, lage bomen en hoge bomen. Daar leven dieren zoals egels, muizen, padden en heel veel insectensoorten. Al die verschillende levensvormen zorgen voor evenwicht en een goede opbrengst.

In de ontwerpen van Sepp Holzer vind je de vijvers met hun overgangen. Vanaf het ondiepe water, via de moerassige grond naar drogere grond, daar groeien zó veel verschillende soorten planten! En ook daar vind je heel veel diersoorten.

Randen vergroten

Omdat die randmilieus zo belangrijk zijn in permacultuur is het zaak om te zorgen dat er zo veel mogelijk ‘rand’ is. Vandaar dat het ontwerp niet uit rechte lijnen bestaat. Een rechte lijn is de kortste afstand, dat weet je wel. Wil je een langere rand, dan zorg je voor een slingerende lijn. Die slingerende lijn heeft nog een extra voordeel. Die zorgt voor nog meer verschillende milieus, omdat de lichtval er zo gevarieerd is.

Als de beplante tuin zich rond het begaanbare pad of grasveld slingert, dan kun je er ook makkelijk in werken. Zo krijg je de ontwerpen met de fraaie namen ‘keyhole’ (sleutelgat) en ‘mandala’. Het sleutelgat-ontwerp bestaat uit een pad met aan het eind een verbreding en de tuin rondom aan weerszijden van dat pad. De ‘mandala’ ontstaat als je een aantal van die sleutelgat-tuinen in een cirkel tegen elkaar aan maakt.

In de marge

Het effect van ‘randen’ werkt ook heel goed in de sociale permacultuur. Vooral daar waar een ‘groep’ interactie heeft met ‘de buitenwereld’ ontstaan nieuwe ideeën. Een groep van mensen die vooral met elkaar samenwerken kan gaan ‘vastroesten’, een kliek worden. Juist marginale personen, die niet helemaal bij de groep schijnen te horen, houden de boel levendig.

Inge Leonora-den Ouden

[yabp 26]

Leave a Comment

Translate »